ــ محیط‌های کاری در بسیاری از صنایع با مواجهه مستقیم و غیرمستقیم با عناصر سمی مانند سرب (Pb)، جیوه (Hg) و آرسنیک (As) روبه‌رو هستند که می‌توانند اثرات زیان‌آوری بر سلامت نیروی انسانی داشته باشند. این عناصر به دلیل ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاص خود، به راحتی وارد بدن انسان شده و می‌توانند باعث بیماری‌های مزمن، آسیب به سیستم عصبی، کلیه، کبد و همچنین اختلال در عملکرد سیستم ایمنی شوند. سنجش دقیق و پیوسته این عناصر در محیط کار، گامی ضروری برای پیشگیری از بیماری‌های شغلی است و موجب بهبود کیفیت زندگی کارکنان و کاهش هزینه‌های درمانی و اجتماعی می‌گردد. فناوری‌های نوین تحلیل شیمیایی، روش‌های نمونه‌برداری پیشرفته و تجهیزات مدرن اندازه‌گیری، امکان رصد لحظه‌ای و دقیق این عناصر را فراهم کرده‌اند. همچنین، قوانین و استانداردهای سخت‌گیرانه بین‌المللی برای کنترل و محدودسازی میزان مجاز قرارگیری در معرض این مواد سمی، حفظ سلامت و ایمنی کارکنان را در اولویت قرار داده‌اند. در این زمینه، شناخت کامل فناوری‌ها، اجزای سیستم‌های سنجش، فرایندهای انجام، کاربردها و چالش‌های موجود، می‌تواند به توسعه پایدار محیط کار و حفاظت بهتر از نیروی کار منجر شود. این متن تلاش می‌کند تا با نگاهی جامع و مستند به این موضوع، ابعاد مختلف سنجش عناصر سمی در محیط کار را بررسی نماید.